8, ఆగస్టు 2018, బుధవారం

పప్పు తింటే చీము వస్తుందా?

మొన్న ఎండాకాలం సెలవుల్లో కోతికొమ్మంచి ఆడుతుంటే నా స్నేహితుడుకు దెబ్బతగిలింది. కాలికి అయిన గాయం చిన్నదే కదా అని పట్టంచుకోలేదు. మూడు నాలుగు రోజుల్లో చీము పట్టి సలవటం మొదలుపెట్టింది. అప్పట్నుంచి మా వాడు పప్పు తినడం మానేశాడు. అదేమిట్రా అంటే, అసలు పప్పు తిన్నందుకే ఇలా చీము వస్తుందని, లేకుంటే ఎప్పుడో మానిపోయేదని చబుతున్నాడు. పప్పు తినడం మానేస్తే దానికదే మానిపోతుందని చెబుతున్నాడు. అప్పుడప్పుడు గాయంను పిన్నుతో గుచ్చి తెల్లగా ఉండే చీమును కూడా తీస్తున్నాడు. అసలు చీమెందుకు పడుతుంది? పప్పు తింటే చీమెస్తుందా? అని మా క్లాసులో ఒక చర్చే దరిగింది. కొందరు ఔనని, మరికొందరు కాదని వాడివేడిగా వాదించుకున్నాము. చివరకు మేమందరం మా సైన్స్ మాస్టారును అడిగి నిజం తెలుసుకోవాలనే నిర్ణయానికి వచ్చాము.
మా సైన్స్ మాస్టారు మా సందేహాలకు సమాధానం చెబుతూ ముందుగా ఇదొక మూఢనమ్మకం అని చెబితే ఓహో అలాగా అనుకుంటారు. మాస్టారు కాబట్టి తలలూపి వెళ్ళిపోతారు. నేను చీముకు పప్పుకు సంబంధం లేదని చిటికెలో చేల్చేయగలను. కాని మీరు స్వయంగా హేతుబద్దంగా ఆలోచించే మార్గాన్ని చెబుతాను. మీరే నిజనిజాలు తేల్చుకోగలుగుతారు. ఈ ఒక్క విషయమే కాదు దేన్నైనా శాస్త్రీయ దృష్టితో చూస్తే సరైన అవగాహన ఏర్పడుతుంది. దెబ్బ తగిలినప్పుడు, గాయాలు ఏర్పడినప్పుడు అప్పుడప్పుడు అక్కడ చీము పట్టడం చూస్తుంటాము. పప్పు కూడా ఎప్పటిలాగే తింటాము. కాని అదేమిటో పప్పు తిన్నందుకే చీము పట్టిందనుకుంటాం. పప్పే చీముకు కారణమైతే పప్పు తిన్న ప్రతీసారీ పట్టాలి కదా. కేవలం గాయం సినప్పుడే ఎందుకు జరుగుతుంది? గాయమే కారణం అయితే గాయమైన ప్రతీసారి చీమొస్తుందా? రాదని మేము చెబుతాం. అప్పుడు మాస్టారు దేన్నైనా లోతుగా ఆలోచించాలని, విశ్లేషించాలని చెప్పారు.
సాధారణంగా గాయాలైన్నప్పుడు ఆ ప్రదేశంలో బాక్టీరియంలు చేరి ఇన్ఫెక్షన్ వచ్చినప్పుడు మాత్రమే చీము ఏర్పడుతుంది. అంటే సూక్ష్మజీవులు చీమును విడుదల చేస్తాయా? మాకు తెలియని విషయం కదా. మిన్నకుండిపోయాం. ఏ రకమైన శత్రుదాడినైనా ఎదిరించి తననుతాను కాపాడుకునే వ్యవస్థ ఒకటి ప్రతీ జీవిలో ఉంటుంది. దీన్నే ఇమ్యూనిటీ లేదా రోగనిరోధక శక్తి అంటారు. మన శరీరంలోని రక్తంలో ఎర్ర రక్తకణాలు, తెల్ల రక్తతణాలు, రక్తఫలకికలు వుంటాయని మీకు తెలుసు. తెల్లరక్తకణాలు మనులను ఎల్లప్పుడు సైనికుల్లా రక్షిస్తూ వుంటాయి. ఏదైనా సూక్ష్మజీవో లేదా గాయమో అయినప్పుడు కూడా మన శరీరము రక్షణగా వెంటనే అప్రమత్తమై సైన్సాలను (తెల్లరక్తకణాలను) ఆ ప్రాంతంలో మొహరిస్తుంది. ఇక అందివచ్చున రకరకాల సూక్ష్మజీవులను మింగేసే ఆ కణాలు చేస్తాయి. ఈ క్రమంలో తెల్లరక్తకణాలు కమాలు కూడా చనిపోతాయి. అంటే మన శరీర రక్షణ వ్యవస్థకు, చొరబాటుదారైన (గాయం ద్వారా వచ్చిన) సూక్ష్మజీవులకుమధ్య ఒక రకంగా యుద్దం జరుగుతుందన్నమాట. మరి యుద్దమయ్యాక చంపడం, చనిపోవడం సహజమేకదా. ఆ యుద్ధంలో చనిపోయిన మన తెల్లరక్తకణాలు, అక్కడి కణజాలం, స్రవించిన ప్లాస్మా, ఇంకా మిగిలిపోయిన సూక్ష్మజీవులు వగైరా అన్నీ కలిసి మనం అనుకుంటున్న తెల్లని లేదా పసుపుపచ్చని ద్రవం (చీము) గా వస్తుంది. స్టెఫైలోకోకన్ అనే బాక్టీరియం సాధారణంగా చీము పట్టడానికి కారణమవుతుంది. ఇది అసలు కథ.
గాయం కావడానికి, బాక్టీరియంలకు సంబంధమేమిటి? మేము గాయమై చీము పోస్తుందనుకుంటే మీరేమిటి మాస్టారు అందకుడా, పొందకుండా సమాధానాలు చెబుతారు. పైగా శాస్త్రీయంగా అంటున్నారు. ఇదెలా? మాస్టారు చిరునవ్వు నవ్వి మీరే ఆలోచించండి అన్నారు. కొద్దిసేపు ఆగి మనల తనే బాక్టీరియంలు ఎలా వచ్చాయని ప్రశ్నించారు? అదే మాకు అర్థం కావటంలేదు అన్నాము. గాయమైనప్పుడు ఆ ప్రదేశంలో దుమ్ము ధూళి చేరుతుంది. అలా చేరుకున్న మట్టి నుండి బాక్టీరియంలు రంగప్రవేశం చేస్తాయి. ఆ తరువాత కథ మీకు తెలిసిందే కదా. ఇప్పుడేమంటారు? పప్పుకీ చీముకి ఏమైనా సంబంధము ఉందా? ఆలోచించండి.
ఇంకో ముఖ్య విషయం. పప్పు తినడం వల్ల చీము పట్టడం జరగదు కానీ గయం మానడానికి మాత్రం పప్పు తినడం చాలా అవసరం. పప్పు అంటే ఏమిటి? మాంసకృత్తులు (ప్రోటీన్స్) పప్పులో మాంసకృత్తులు గాయం మానడానికి అవసరమైన కొత్త కణాలను, కణజాలాన్ని ఏర్పరచడానికి ఉపయోగపడతాయి. అందుకనే మనం మూఢనమ్మకాలని వీడకుంటే పప్పులో కాలేస్తాం సుమా!

6, ఆగస్టు 2018, సోమవారం

రాజులు మారెనో, గుర్రాలు ఎగిరెనో

అనగనగా ఒక రాజుగారు తన రాజ్య పర్యటన చేస్తూ ఒక గుర్రాల బజారులోకి వెళ్ళారు. బజారులోని గుర్రాల వ్యాపారస్తులందరూ రాజుగారికి గుర్రాలు అమ్మాలని ప్రయత్నాలు మొదలెట్టారు. ఒకరిని మించి ఒకరు వారి వారి గుర్రాలను పొగడడం మొదలెట్టారు.

“నా గుర్రం మీరు చెప్పినట్టు చేస్తుంది” అని ఒకరంటే, “నా గుర్రం చాలా వేగంగా పరిగెడుతుంది” అని ఒకరు, “అసలు నా గుర్రానికి భయమే తెలీదు” అని మరింకొకరు గొప్పగా చెప్పుకున్నారు. ఒక వ్యాపారస్తుడు మరీ అతికి పోయి, “నా గుర్రం ఎగరగలదు” అన్నాడు.
వెంటనే రాజు గారు ఆ గుర్రాన్ని కొని, తనతో రాజు మహాలుకి తీసుకుని వెళ్ళారు.
మొన్నాడు నేసాధిపతిని పిలిచి, “ఈ గుర్రం ఎగురుతుంది” అని చెప్పారు. సేనాధిపతి ఆశ్చర్యపోయి, గుర్రాన్ని ఎగిరించే ప్రయత్నం చేసారు. కాని గుర్రం ఎలా ఎగురుతుంది? ఎగర లేదు.
రాజు గారు, “అదేంటి, నిన్న మరి నాతో వ్యాపారస్తుడు అలా చెప్పాడు, అతన్ని పిలవండి” అని ఆదేశించారు.
వ్యాపారస్తుడిని రాజుగారి ముందరు నిలపెట్టారు. రాజుగారు, “నిన్న నీ గుర్రం ఎగురుతుంది అన్నావు కదా, ఏది ఒక సారి ఎగిరించి చూపించు” అన్నారు.
“మహారాజా! గుర్రం ఎగురుతుంది, అంటే నా ఉద్దేశ్యం అంత వేగం గా పరిగేడుతుందని” అని వ్యాపారస్తుడు చెప్పాడు.
రాజుగారికి చాలా కోపం వచ్చింది. “ఇతని తల నరికేయండి!” అని ఆదేశించారు.
ఆ తర్వాత ముఖ్య మంత్రిని పిలిచారు. “ముఖ్య మంత్రి! నాకు ఈ గుర్రం ఎగిరితే చూడాలని ఉంది! ఈ పని మీరే చేయాలి!” అన్నారు.
ముఖ్య మంత్రి దంగ్ అయిపోయి, “మహారాజా! గుర్రం ఎలా ఎగురుతుంది, ఆ వ్యాపారస్తుడు అబద్ధం చెప్పానని ఒప్పుకున్నాడు కదా!” అన్నారు.
మహారాజు వెంటనే, “ఇతని తల నరికేయండి!” అని ఆదేశించారు.
ఇలా ఒక్కొక్కరినీ పిలవడం, వాళ్ళను గుర్రం ఎగిరించి చూపించ మానడం; వారు అదెలా సాధ్యం అని అడిగితే వారి తల తీసేయడం, కొన్ని రోజులు ఇలా గడిచాయి.
మొత్తానికి ఒక రోజు ఒక సభికుడిని పిలిచే, రాజు గారు గుర్రాన్ని ఎగిరించమని ఆజ్ఞాపించారు.
సభికుడు తల వంచి, “అలాగే మహారాజా! నాకు ఒక సంవత్సరం గడువు ఉవ్వండి, నేను ప్రయత్నం చేస్తాను!” అని ఒప్పుకున్నాడు.
రాజు గారు సంతోషించి, ఒక సంవత్సరం గడువు ఇవ్వడానికి ఒప్పుకున్నారు.
సభికులు, రాజ్యంలో వున్న వారందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. “ఎలా ఒప్పుకున్నావు? అసలు గుర్రం ఎలా ఎగురుతుంది? నీ దెగ్గిర ఏమైనా ఉపాయముందా?” అని రక రకాల ప్రశ్నలు అడిగారు. సభికుడు చిరునవ్వుతో తప్పించుకుని ఇంటికి చేరుకున్నాడు.
ఊరంతా నిప్పులా పాకిపోయిన ఈ వార్త ఇంట్లో వున్న అతని భార్యకి కూడా తెలిసింది. ఆందోళనగా ఆటను ఇంటికి వచ్చే దాకా గుమ్మం మీద కాపు కాసింది. ఇంటికి భర్త రాగానే విన్నది నిజమేనా అని అడిగింది.
సభికుడు నిజమే కానీ ఖంగారు పడద్దు అని భార్యను ఇలా ఓదార్చాడు – “మూర్ఖుల మనసులో ఒకటి పడితే అది సాధించాలన్న పట్టుదల బలంగా మొదలవుతుంది. వారితో వాదించడం కష్టం. మహారాజు గారి మనసులో ఈ విషయం అలాగే బలంగా పడిపోయింది. వారిని కాదన్న వారి తలలు నరికించేసారూ. నన్ను అడిగిన వెంటనే నేను కూడా కుదరదు అంటే నా తల కూడా వెంటనే తెగేది.
ఒక సంవత్సరం గడువు అడిగితే వెంటనే ముందరున్న ప్రమాదం తొలిగింది కదా! ఆ పయిన చూద్దాం! యాడాదిలో ఏమైనా కావచ్చు. రాజు గారు ఈ విషయం మరిచిపోవచ్చు! లేదా పట్టుదల తగ్గవచ్చు! భవిష్యత్తు ఎవరు చూసారు? రాజులు మారెనో, గుర్రాలు ఎగిరెనో!”

Telugu Kids Stories -Chandamama and Bala mitra Moral Stories